قلمرو

نابخشودنی کودکی من پر از لحظات مشمئز کننده و دردناک بود . به تبع این حال و هوا ، من کودک نورمالی نبودم. کلاس پنجم بودیم. خوش خط ترین فرد کلاس بودم . خانم معلم وقتهایی که بی حوصله بود می گفت دفترها را بدهید استوار ، برایتان سرمشق کند. صف می کشیدند جلوی نیمکتم. آن لحظات ، زمانی بود که می توانستم بالای سر جهان بایستم. به تمام دنیا از بالا نگاه کنم . پر و بالی بدهم به عقده های فروخورده ای که تحقیر ذره قلمرو...ادامه مطلب

پیچک های مامان رشد کرده ، از تاقچه آویزان است . تکیه داده بودم به دیوار . پیچک در گوشم گفت : زندگی را دوست داشته باش . دالان های تنگ و تاریکش که همیشگی نیستند. رد می شوی ازشان .
به حرفش گوش دادم.

---

قلمرو...

پیش تر گفته بودم کسی که می تواند بدون درد حرف بزند ، بخندد ، عطسه کند ، خمیازه کشد و یا غذا بخورد در گروه خوشبخت ترین های زمینی قرار دارد . حالا می گویم برای اینکه متوجه حضور خدا در زندگی باشیم نباید تجربیات خارق العاده داشته باشیم. همین که می توانیم هر روز آمد و شد شب و روز را ببينيم گواه بر بودن قادري متعال و مهربان است .صبح يك جمعه ارديبهشتي به خودي خود قشنگ است قشنگتر ميشود وقتي يك پروژه نسبتا قلمرو...ادامه مطلب

تلفن را برداشتم گفت ببين اين ها را توی سررسیدم نوشته ام ، سررسید برای سال 86 بوده . از خدا دختری خواسته ام شبیه تو ، که انگشتان بلندی داشته باشد ، که رنگ چشم هایش بی مانند باشد ، که خنده هایش بی مهابا باشد ، و اشک هایش زیر و رویم کند ... گفت میبینی ؟! خدا گاهی عشقش می کشد همانی را می دهد که می خواهی . گفت همه چیزم را از دست دادم ، کار ، پول ، هرچه داشتم و نداشته ام . اما سپردم خدا تو را از من نگیر قلمرو...ادامه مطلب